Systemy alarmowe
Z ostatniej chwili:
"Ochrona osób i mienia" Ryszard Radziejewski, Stefan Siudalski - Wojskowa Akademia Techniczna Warszawa 2013 rok, Poradnik dla studentów
Książkę można kupić w zakresie cen od 36 do ok 50 zł przez internet np w Księgarni Ekonomicznej i w kilku innych miejscach
Spis treści podręcznika - omówienie najważniejszych norm dotyczących branży security - aktualne czerwiec 2013
====
Na tej stronie znajdują sie informacje wstępne o systemach alarmowych:
- przewodowych,
- bezprzewodowych
Wstęp
Przez wiele lat przy klasyfikacji urządzeń elektronicznych stosowanych w ochronie utrzymywany był podział na:
- systemy alarmowe antywłamaniowe i napadowe – zwane czasami - SSWiN /systemy sygnalizacji włamania i napadu/,
- telewizję przemysłową - CCTV,
- systemy kontroli dostępu czyli ACC, lub KD
- autoalarmy i immobilizery,
- systemy alarmowe ppoż,
- systemy monitoringu i GPS /monitoring – urządzenia a nie sam nadzór /,
- systemy przeciwkradzieżowe,
- inne (wykrywacze broni i materiałów wybuchowych, wykrywacze podsłuchu itp.).
Ze względu na daleko posuniętą integrację systemów podział ten miał i ma raczej umowne znaczenie ponieważ przykładowo:
- w systemach alarmowych są stosowane wizyjne detektory ruchu czyli kamery wraz dodatkowym oprzyrządowaniem i oprogramowaniem pełnią rolę taką jak czujki,
- systemy ACC mogą włączać i wyłączać systemy alarmowe i uruchamiać alarm w przypadku zagrożenia oraz współdziałać z systemami CCTV – np rozpoznawanie twarzy,
- autoalarmy, immobilizery i GPS mogą być zintegrowane w jeden system ochrony przedsiębiorstwa łącznie z kontrolą wjazdu na tereny wydzielone,
- systemy alarmowe antywłamaniowe mogą zawierać w liniach dozorowych czujki ppoż – lecz już systemy alarmowe ppoż nie mogą zawierać czujek włamaniowych!
- systemy monitoringu obejmują zarówno ochronę przed pożarem jak i zagrożeniem ze strony przestępców ale same bez oczu i uszy czyli bez systemów alarmowych nie mogą istnieć,
- w systemach antywłamaniowych można stosować także czujki ppoż ale systemy te nie stają się przez to systemami ppoż.-
Dlatego trudno się dziwić, że poszczególni autorzy którzy piszą o zabezpieczeniach elektronicznych stosują różne kryteria podziałów.
-------------------------------
Podział grup tematycznych wg Polskiej Normy PN EN 08390 „Systemy Alarmowe” /norma wycofana w 2009 roku/ był ustalony tak:
• Systemy alarmowe – grupa zawierająca wspólne dane dla pozostałych grup,
• Systemy sygnalizacji włamania,
• Systemy dozorowe CCTV stosowane w zabezpieczeniach,
• Systemy kontroli dostępu stosowane w zabezpieczeniach,
• Systemy alarmowe osobiste,
• Urządzenia i systemy transmisji alarmu-
Możliwości oferowanych elektronicznych elementów ochrony – systemy alarmowe
Współczesna elektronika umożliwia wykrywanie intruza na każdym etapie pokonywania przez niego zabezpieczeń lub zbliżania się do obiektu lub jego opuszczania. Jednak, często po porównaniu kosztów ochrony z wartością chronioną, decydujemy się na system prostszy, mniej skomplikowany więc tańszy a tym samym wykrywający intruza dopiero po jego wejściu do obiektu [faza 6].
Jak zbudowane są systemy alarmowe?
Podstawowe elementy systemu są pokazane na rysunku. Centrala spełnia rolę mózgu systemu. Szyfrator /manipulator/ umożliwia sterowanie centralą alarmową oraz jej programowanie. Czujki podłączone do centrali za pomocą linii dozorowych mają za zadanie wykrywać i przekazywać do centrali sygnały o zagrożeniu .
Rolą systemu alarmowego jest powiadomienie o zagrożeniu w miejscu w którym może być uruchomiona interwencja. Nie ważne jest czy alarm jest sygnalizowany za pomocą 120 dB syreny czy tylko cichym sygnałem - ważne jest czy na ten sygnał ktoś zareaguje!
.....Centralki
Centralka alarmowa jest główną, nadzorczą i decyzyjną częścią systemu alarmowego. Praktycznie prawie każda ma następujące wejścia i wyjścia:
wejścia linii dozorowych – czyli wejścia przez które mogą przychodzić sygnały od czujek – linie dozorowe mogą być przewodowe lub bezprzewodowe czyli radiowe,
wyjścia alarmowe – czyli wyjścia które zmieniają swój stan w przypadku wystąpienia istotnej dla systemu zmiany w kontrolowanych obwodach (przede wszystkim w liniach dozorowych),
wejścia zasilania – najczęściej przynajmniej dwa źródła zasilania - sieciowe i jako rezerwowe bateryjne,
wyjścia zasilające – czyli wyjścia zasilania bezpośrednio kontrolowane przez centralkę alarmową przeznaczone np. do zasilania czujek,
wejście sterujące – czyli wejście lub wejścia umożliwiające programowanie centralki, włączanie, wyłączanie urządzeń zewnętrznych lub komunikacje z centralką itp.
inne typy wejść i wyjść – nie wymienione, charakterystyczne dla konkretnych central alarmowych.
AD. 1. Linie dozorowe – informacje podstawowe
Są cztery podstawowe typy linii dozorowych w systemach przewodowych przyjmując jako kryterium podziału sposób ich kontroli przez centralkę:
NC, czyli normalnie zwarte;
NO, czyli normalnie rozwarte;
parametryzowane i tu może być ich wiele rodzajów;
oraz adresowalne.
W systemach bezprzewodowych jest też kilka rodzajów linii dozorowych, a mianowicie:
z komunikacją jednostronną – czyli czujka wysyła sygnały do centralki, ale czujka nie wie, czy sygnał jest odbierany i tu może być kilka wersji rozwiązań, np. centralka pamięta liczbę czujek i wie, czy z każdej z nich przychodziły w określonym przedziale czasu sygnały, czy nie lub czy czujka wysłała np. sygnał konieczności wymiany baterii;
z komunikacją jednostronną z kontrolą sprawności łącza w określonych przedziałach czasu z identyfikacją czujek;
jw., z tym że system jest wstanie wykryć próby zakłócania i może przełączyć się na inną częstotliwość pracy.
Linie NC
Ten typ linii dozorowych, czyli normalnie zwartych, jest najczęściej używany w prostych systemach oraz w systemach wyższej klasy w liniach antysabotażowych.
Linie NO
Linie te czyli normalnie rozwarte są używane praktycznie tylko w prostych systemach.
Linie parametryzowane
Jest wiele typów linii parametryzowanych – od prostych, które różnią się od linii dozorowych typu NC I NO jedynie dołączeniem opornika o oporności charakterystycznej dla konkretnego typu centralki do linii oraz takie, które umożliwiają na dwóch przewodach przesyłać do centralki kilka rozróżnialnych informacji, np. o sabotażu, maskowaniu czujki i oczywiście alarmie. Przykładowe podłączenie pokazano na rysunku 7 – wszystkie styki i oporniki parametryzujące są w czujce.
konieczność wymiany baterii co kilka miesięcy – norma wymaga aby starczały na rok, jest to warunek który najczęściej wyklucza zaliczenie do choćby klasy 1 wg PN EN 50131
brak pamięci wydarzeń w centralce - nie musi być w klasie 1 ale w klasach wyższych tak,
ograniczona liczba linii dozorowych a więc i obsługiwanych czujników zarówno co do ich liczby jak i typów – najczęściej tylko kontaktrony i czujki pasywne podczerwieni,
brak wskazania miejsca naruszonego – tylko alarm, brak takiej sygnalizacji nie ma większego znaczenia ponieważ proste systemy najczęściej mają tylko dwie czujki
Zalety.
Jeśli chcemy mieć system chroniący przede wszystkim wnętrze obiektu to najmniej problemów z montażem i uruchomieniem będziemy mieli, gdy zdecydujemy się na bezprzewodowy system alarmowy. Wybór systemu bezprzewodowego ma kilka zalet:
jak sama nazwa wskazuje praktycznie, poza nielicznymi wyjątkami, nie trzeba prowadzić przewodów między elementami systemu, do minimum jest zredukowana jest więc konieczność prucia ścian, wiercenia itp. robót,- jest więc niezastąpiony w obiektach zabytkowych, kościołach ale także w willach o bogatym wystroju gdy zbyt późno przypomniano sobie o konieczności założenia alarmu,
w przypadku zmiany kierunków zagrożeń czy złego rozmieszczenia czujek łatwo możemy skorygować ochronę – czas potrzebny na przestawienie jednej czujki to zaledwie kilka minut,
ważną zaletą tych systemów jest to, że większość z nich umożliwia łatwą i prawie natychmiastową rozbudowę o nowe elementy – warunkiem ograniczającym jest stosowanie elementów od jednego producenta,
są łatwo przenoszone z obiektu do obiektu – co ma szczególne znaczenie jeśli np. biuro ma siedzibę w wynajętym budynku i po pewnym czasie trzeba się przenieść do nowej siedziby – systemy bezprzewodowe są więc „mobilne”, wszystko co było zamontowane zabieramy na nowe miejsce,
doskonale się sprawdzają w przypadku konieczności ochrony np. czasowych wystaw – mogą zarówno wędrować z wystawą na nowe miejsca jak i służyć w jednym miejscu kolejnym wystawom za każdym razem umożliwiając szybką, dopasowana do potrzeb konfigurację ochrony,
można na ich bazie budować „pułapki” czyli jeśli spodziewamy się próby rozpracowania systemu przed włamaniem /pracownicy, klienci, interesanci/ możemy przed wyjściem z obiektu i włączeniem systemu zmienić ustawienie czujek /miejsca ich zamocowania/ w kilka minut bez konieczności wprowadzania zmian w centralce,
systemy te umożliwiają w większości uzyskanie klasy ochrony 2 wg normy PN EN 50131- to nie za wysoko! Należy jednak pamiętać, że większość systemów przewodowych które uzyskały klasę SA3 wg normy PN E 08390 wg wymagań normy PN EN 50131 nie uzyska klasy większej niż 2 czyli zupełnie inne zasady klasyfikacji obowiązują w obu normach.
Wady systemów alarmowych bezprzewodowych
Oczywiście oprócz niezaprzeczalnych zalet systemy bezprzewodowe mają też i wady. Największe ich wady to:
ograniczona liczba rodzajów czujek /jeśli stosujemy tylko czujki radiowe/ - ponieważ nie można w tych systemach stosować czujek o poborze prądu większym niż kilkadziesiąt mikroamperów - warunkiem narzuconym przez normę PN EN 50131 jest minimum rok pracy czujek bez wymiany baterii,
wysoka cena elementów – czujki są od dwóch do dziesięciu razy droższe od czujek do systemów przewodowych. Przeciętnie pojedyncza czujka to kwota około pięćdziesięciu do dwustu złotych a nawet 1500 w przypadku czujek stosowanych na zewnątrz.
Cechy systemów bezprzewodowych